Wail \Wail\, v. t. [imp. & p. p. {Wailed}; p. pr. & vb. n.
{Wailing}.] [OE. wailen, weilen, probably fr. Icel. v[ae]la;
cf. Icel. v[ae], vei, woe, and E. wayment, also OE. wai, wei,
woe. Cf. {Woe}.]
To lament; to bewail; to grieve over; as, to wail one's
death. --Shak.